จบ Monster Hunter: World ละ มัวแต่เอ้อระเหยวิ่งฟาร์มของ ทำเควสย่อยเพลิน เห็นว่าไหนๆเน็ตก็ล่มไม่มีเพื่อนเล่นด้วย แล้วก็แตะชั่วโมงที่ 90 ละ ถึงนึกได้ว่าควรจะไปเคลียร์เควสหลักให้มันจบๆไปซักที ไม่อยากร่ายยาวเป็นย่อหน้า รีวิวเป็นข้อๆละกัน เน้นที่ตัวผลงานตามหน้ากระดาษนะ ไม่มีมายกไปเทียบกับภาคก่อนภาคเก่า เพราะไม่เคยเล่นจบเลยซักภาค พวกนั้นจะยังไงก็ช่างมัน
(สปอยสตอรี่เน้อ) อ่านต่อ
ผ่านมาเป็นภาคที่ 2 แล้วของไตรภาคที่สามของเฟรนไชร์ Star Wars อันเป็นที่รักของเรา แต่ก็ยังขอยืนยันคำเดิมนะว่า Kylo Ren / Ben Solo คือคาแรคเตอร์ที่เราชอบที่สุดของไตรภาคนี้อยู่ดี และเผลอๆอาจจะชอบที่สุดในทั้งเฟรนไชร์นี้เลยด้วยซ้ำหากในภาค 9 ยังไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง เบนเป็นคาแรคเตอร์ที่ไม่ได้มีเพียงด้านเดียวอ่ะ มันมีความซับซ้อนทางอารมณ์สูง มันเป็นตัวโกงที่อยากจะเกลียดก็เกลียดไม่ลง เพราะมันก็มีความคิด อารมณ์ความรู้สึก และเหตุผลของมัน มีคอนฟลิกที่ทำให้มันไม่ใช่แค่ตัวโกงธรรมดาๆภายใต้หน้ากาก แต่ก็เป็นคนๆนึงที่มีชีวิตจิตใจเหมือนฝั่งพระเอกนั่นแหละ
ซีนที่พอกลับมาดูรอบสองแล้วชอบกว่าเดิม คือซีนที่เบนมายืนประจัญหน้ากับ Luke บนดาวเหมือง Crait แหละ ในแง่ของแอ็คชั่นหลายๆคนอาจบอกว่าน่าผิดหวัง ไม่เห็นมีอะไร แต่สำหรับเราแล้ว มันเป็นซีนที่บ่งบอกและสะท้อนสภาวะทางอารมณ์ของเบนได้ชัดเจนจนน่าเศร้าเลยล่ะ
(บทความเปิดเผยเนื้อหาสำคัญของ Star Wars: The Last Jedi)
นอกจากภาพยนตร์หรือทีวีซีรีส์ หนังสือนิยาย หนังสือการ์ตูนแล้ว ผมว่าวิดิโอเกมก็เป็น medium ที่สำคัญตัวนึงของการเล่าเรื่องหรือ storytelling ที่ถูกมองข้ามนะ เมื่อพูดถึงเกม สิ่งแรกที่เราจะได้ยินจากผู้เล่นทั่วไปน่าจะเป็นเรื่องของเกมเพลย์ หรือไม่ก็กราฟฟิค เราเสพแต่ความสนุกเร้าใจ ภาพสวยงดงามระดับ 1080p โดยอาจจะลืมไปแล้วว่านอกจากสองสิ่งเหล่านี้แล้ว สิ่งที่เป็นหัวใจหลักของสื่อมากมายหลายชนิด แก่นกลางของมัน สิ่งที่ทำให้เกมไม่ได้มอบแค่ความสนุกชั่วขณะครั้งแต่ติดตราตรึงผู้เล่นไปนานเท่านาน แท้ที่จริงแล้วคือเรื่องราว สตอรี่ และคาแรคเตอร์ของมัน หากไร้ซึ่งการดำเนินเรื่องสุดประทับใจและคาแรคเตอร์ที่น่าเอาใจช่วยอย่างโจลและเอลลี่ The Last of Us ก็คงไม่ต่างอะไรจากเกมซอมบี้ตามท้องตลาดทั่วไป หากขาดซึ่งโลกและเรื่องราวที่เป็นเอกลักษณ์ สตอรี่อันเข้มข้นและมิชชั่นมากมายที่ได้รับความใส่ใจในทุกรายละเอียด The Witcher 3 ก็อาจไม่พ้นที่จะเป็นได้แค่เกม RPG โอเพ่นเวิร์ลเกมนึงที่อีกไม่กี่เดือนก็ถูกลืมเลือน วิดิโอเกมแตกต่างจากสื่อทุกชนิด ที่ไม่ใช่แค่ให้คุณได้นั่งรับความบันเทิงอยู่อีกฝั่งนึงของจอทีวีหรือหน้ากระดาษ แต่ให้คุณสามารถได้เข้าไปสัมผัสประสบการณ์นั้นได้โดยตรง ได้เข้าไปสัมผัสโลกของเกม ได้ immerse ตัวของคุณเข้าไปในสตอรี่อันลุ่มลึกและทำความรู้จักกับตัวละครมากมายที่เข้ามาให้พบเจอ วิดิโอเกมที่ดีก็ควรจะเป็นเหมือนหนังดีๆซักเรื่อง ที่เมื่อคุณดูจบ คุณไม่ใช่แค่รีบลุกออกจากโรงแล้วกลับบ้าน แต่กลับนั่งดูเครดิตจนจบ นั่งซึมซับความคิด ไอเดียและความรู้สึกที่พบเจอ เกมที่ดีสำหรับผม ไม่ใช่แค่เกมที่มอบความสนุกเพลิดเพลิน แต่เป็นเกมที่ทำให้ผมแคร์ ทำให้ผมรักโลกของมัน รักคาแรคเตอร์ของมัน ให้การอำลา ไม่ใช่แค่เออสนุกจัง แล้วก็กดข้ามเครดิตปิดเกมนอน แต่มอบความรู้สึกให้กับผม ทั้งสุข และเศร้า ไม่ใช่แค่ความรู้สึกชั่วครู่ที่สองสามชั่วโมงก็หายไป แต่เป็นความรู้สึกประทับที่จะตราตรึงกับผมไปอีกนาน และนั่นคือสิ่งที่ Life is Strange มอบให้กับผม
(บทความเปิดเผยเนื้อหาสำคัญของเกม Life is Strange, The Walking Dead Season 1-2, Game of Thrones และภาพยนตร์ Lucy)
ใครจะไปคิด ว่านินเทนโดจะสามารถปลุกชีพซีรีส์เก่ากึกอย่าง The Legend of Zelda ให้คืนฟอร์มกลับมาลงคอนโซลได้อย่างยิ่งใหญ่ถึงเพียงนี้ ท่ามกลางการขับเคี่ยวต่อสู้อย่างเข้มข้นของตลาดเกม AAA ในปัจจุบัน
การทิ้ง formula ของการลงดันเจี้ยนซึ่งเป็นเอกลักษณ์และจุดขายสำคัญของเกมไป อาจจะเป็นการตัดสินใจที่สุ่มเสี่ยง สำหรับสิ่งที่ดีและสมบูรณ์แบบอยู่แล้ว จะไปแก้ไขอะไรมันทำไม ในเมื่อมันไม่มีอะไรต้องแก้ แต่ในทางกลับกัน การตัดสินใจที่บ้าบิ่นครั้งนี้ มันเป็นการทลายขนบธรรมเนียมและทดลองก้าวกระโดดไปในทิศทางใหม่ ซึ่ง BOTW กับการก้าวสู่การเป็นเกม open world sandbox คือการตัดสินใจที่ถูกต้องที่สุดแล้ว
ปีที่แล้วจัดอันดับ 5 เกมในดวงใจไปแล้ว ขี้เกียจนะ แต่ปีนี้ก็ไม่อยากจะเลิกไปดื้อๆ ปีนี้เกมดีๆก็เยอะอยู่ อยากจัดอีกเหมือนกัน คอนเทนต์บล็อกเราก็แทบจะไม่มีห่าอะไรแล้ว ก็ต้องวนเวียนอยู่แค่นี้แหละ อัพงานหนังสือ อัพรูปไปเที่ยว สัพเพเหระนิดหน่อย แล้วก็จัดอันดับไรงี้ ปีที่แล้วเลือกมาแค่ 5 อันดับ สาเหตุนึงคงมาจากเรานั่งเขียนเอาคืนวันที่ 31 ธันวาแล้ว อีกไม่กี่ชั่วโมง ไม่สิ นาทีก็จะขึ้นปี 2016 แล้ว เราก็เลยอยากเขียนและโพสให้ทันก่อนจบปี 2015 เลขมันจะได้สวยๆ
ปีนี้วงการเกมเราค่อนข้างคึกคักเลย เกม AAA เทพๆ เกมอินดี้ดีๆมีให้เล่นเพียบ ถามว่าได้เล่นหมดเลยมั้ย ไอ้พวกเกมแนะนำ เกมโหดๆปีนี้น่ะ ไม่หรอก ตอนแรกอยากจะเขียน 10 อันดับ แต่พอเราลองลิสต์ชื่อเกมที่ชอบปีนี้ไปเรื่อยๆเตรียมเอามาเรียงลำดับ ปรากฎว่านึกออกแค่ 9 เองว่ะ เรามั่นใจว่าลิสต์เราคงใหญ่กว่านี้นะ และเกมอย่าง Firewatch, Inside, Fire Emblem หรือ The Last Guardian ก็น่าจะติดโผของเราด้วย ติดที่ว่าเรายังไม่ได้เล่นเกมที่กล่าวมานี่ซักเกมเลยนี่ดิ ต่อให้เทพระดับไหน ถ้าเราไม่ได้เล่นด้วยตัวเอง เราจะจัดอันดับลงบล็อกตัวเองทำห่าอะไรล่ะ ก็อปลิสต์ชาวบ้านมาแปลก็จบ เพราะฉะนั้นก็เอามาแค่ 9 ละกัน ไม่ต้องครบ 10 ก็ได้ จะตัดให้เหลือ 5 แบบปีที่แล้วก็ไม่เอา เพราะเกมที่อยากจะพูดถึงด้วยมันจะหายไป
อีกอย่างที่อยากพูดให้เคลียร์คือไม่ได้จัดอันดับเกมยอดเยี่ยม เกมดีเด่นของปีนี้นะ ไฮไลท์อยู่ที่คำว่า “ของข้าพเจ้า” เพราะงั้นถ้าเห็นเกมที่ชอบอันดับต่ำ หรือเกมที่ไม่ได้ดีอะไรขนาดนั้นอยู่สูงหน่อย ก็ไม่ต้องมาเดือดดาลโวยวาย คือจัดอันดับเกมตามความชอบส่วนตัว ย้ำว่าส่วนตัวเว้ย เกมดีไม่ดีไม่รู้ แต่ถ้ากูชอบตำแหน่งมันก็สูงอ่ะ ปัจจัยย่อยของตัวเองทั้งนั้น รสนิยมคนเรามันไม่เหมือนกัน เพราะฉะนั้นก็ไม่ต้องมาด่าด้วย
เอ้า เริ่ม
ไม่ได้ไปเที่ยวไหนมา 2 ปีเลยล่ะ ทริปสุดท้ายที่ไป นั่งเครื่องบินครั้งสุดท้ายก็คือตอนที่ไปเที่ยวฮอกไกโดน่ะแหละ (ลองเลื่อนค้นดูในหน้าโฮมเพจไปเรื่อยๆก็เจอ) สาเหตุนอกจากเราแม่งโคตรติดบ้าน ขี้เกียจไปไหนแล้ว ปลายธันวา (ช่วงที่เรากับที่บ้านมักจะไปเที่ยวตลอด) เมื่อปีที่แล้ว เราก็มัวแต่วุ่นวายเรื่องจะสอบเข้ามหาลัยด้วย ที่เรียนยังไม่มี เราก็ต้องวิ่นพล่านสอบเหมือนคนอื่น ยิ่งช่วงนั้นคือสอบ 9 วิชาสามัญด้วย แทนที่จะไปเที่ยวไหน เลยต้องอยู่บ้านอ่านหนังสือไป หาที่เรียนให้ได้ก่อน
ตอนนี้มีที่เรียนแล้ว ปิดเทอมแล้ว พอจะมีเวลาว่างแล้ว เลยได้โอกาสกลับไปเที่ยวญี่ปุ่นอีกเหมือนทุกๆปี คราวนี้เราต้องการความสดใหม่ เราเบื่อแล้ว ไปกับทัวร์ ต้องคอยมีคนมานั่งคุมเวลาไปเที่ยว ต้องนั่งรถทัวร์กันเป็นชั่วโมงๆ ไม่ทันทำห่าอะไรก็มืด หมดวันแล้ว คราวนี้เลยไม่ง้อทัวร์ ไปกันเองแม่งเลย อยู่แค่ในโตเกียวนี่แหละ ซัก 5 วัน ไม่ต้องเดินทางข้ามเมืองไรให้วุ่นวาย เที่ยวอยู่ในนี้ให้คุ้มแม่ง อยากทำอะไรก็ทำ อยากกินอะไรก็กิน
ผลที่ออกมาคือเหนื่อยสัส ขึ้นรถไฟกันทั้งวัน เดินกันทั้งวัน แต่สนุกชิบหาย ความอิสระเสรีที่อยากเที่ยวไหนก็เที่ยว อยากแวะไหนก็แวะ กินไรก็กิน ไม่ต้องมีไกด์มีใครมากำกับมาคุม มีรูป มีของที่ซื้อมามาอวด มา
ปกติเราจะไปงานหนังสือวันแรกๆเลยนะ รีบไปซื้อ รีบกลับมาอ่าน รีบกลับมาเขียนบล็อก ส่วนนึงคงเพราะงานมันจัดช่วงปิดเทอมตลอดมั้ง เราเลยว่างไปตลอด แต่เวลามันเปลี่ยนไปแล้ว ตอนนี้เราเองก็เข้ามหาลัยแล้ว มีเรียน มีงานกลุ่มวุ่นวายท่วมหัวไปหมด กว่าจะได้ไปก็เล่นปาไปช่วงงานจะจบเลย แถมจะเขียนบล็อกนี่ก็แทบจะไม่มีเวลาว่างจะเขียนอีก วุ่นๆอยู่ช่วงนึง ตอนนี้เจียดเวลามาได้ละ ก็ไม่อยากจะให้โพสประจำของเรามันหายไป เพราะถ้าไม่มีไอ้โพสงานสัปดาห์หนังสืออะไรพวกนี้ บล็อกนี้แม่งก็แทบจะร้างไปแล้วล่ะ 5555555 มาๆเริ่มกันเลย
นานๆทีเราจะกลับมาในนี้ที ช่วงนี้ขี้เกียจอัพบล็อกตามเคย แต่วันนีี้เรามีโอกาสพิเศษเว้ย ปกติเราจะเอาหนังสือที่ไปซื้อมาจากงานสัปดาห์หนังสือมาอวดกันเป็นประจำใช่ป่ะ แต่นี่ไม่ใช่งานสัปดาห์หนังสือเว้ย มันเป็นงานใหม่อย่างสิ้นเชิงซึ่งไม่เคยจัดในไทยมาก่อนเว้ย มันคือ Big Bad Wolf งานหนังสือภาษาอังกฤษลดราคาครับท่านผู้ชม งานที่มีแต่หนังสือภาษาอังกฤษครับ เป็นอะไรที่เราไม่เคยเห็นในไทยมาก่อนจริงๆ วันนี้เราเลยไปเดินมาเป็นที่เรียบร้อยแล้ว จัดหนังสือมา 14 เล่ม จะมีเรื่องอะไรบ้าง มาดูมา
(เออ แล้วโพสนี้มันพิเศษกว่าโพสก่อนๆอีกอย่างนึงเว้ย กูจำราคาได้ ไม่ต้องมาถามทีละเล่มทีละคนละนะว่าเล่มนี้ราคาเท่าไหร่อ่ะ 55555555)
อีกไม่กี่วันเราก็จะได้รับชมภาพยนตร์เรื่องใหม่ล่าสุดของมาร์เวล การผจญภัยบทที่ 3 ของ Captain America แล้ว มาในคราวนี้ กัปตันสุดที่รักของทุกคนจะต้องเผชิญกับศึกครั้งใหม่ที่ยิ่งใหญ่กว่าเดิม เพราะศัตรูของเขาไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นถึงเพื่อนของเขาเอง!
(ภาคที่แล้วก็ใช่นะ…)
น้ำตา เครื่องเทศ และสารพัดของกุ๊กกิ๊ก
หลังจากห่างหายไปจากจอแก้วร่วมสิบปี สามสาว Powerpuff Girls ก็กลับมาอีกครั้งพร้อมทีมพากย์ชุดใหม่ โลโก้ใหม่ งานออกแบบใหม่ เพลงเปิดเรื่องใหม่ เชี่ย อะไรๆก็ใหม่ไปหมด ใหม่ เจริญปุระด้วยรึเปล่า
