Star Wars: Darth Vader and the Ghost Prison #1 – The calm before a storm
เรื่อง : Haden Blackman
ภาพ : Agustin Alessio
วางจำหน่าย: 23 พฤษภาคม 2012
สำนักพิมพ์ : Dark Horse Comics
เหล่านักเรียนนายร้อยจบใหม่ของจักรวรรดิทุกคนกำลังหลั่งไหลเข้าสู่ Coruscant อดีตศูนย์กลางของสาธารณรัฐที่บัดนี้ได้กลายเป็นของจักรวรรดิซิธไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว งานเลี้ยงฉลองของบัณฑิตเหล่านี้ดำเนินไปอย่างราบรื่น ทุกตารางนิ้วมีแต่ความสนุกสนาน จักรวรรดิดูจะสงบสุขได้เสียที แต่ก็แน่ล่ะ ความสงบย่อมมาก่อนพายุเสมอ….
บันทึกเหตุการณ์หมายเลข CM-0420-003 (รหัส: เรือนจำวิญญาณ)
โดยผู้บัญชาการ Laurita Tohm
“การเข้าไปเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ ‘เรือนจำวิญญาณ’ นั่นเริ่มต้นที่การมาเยือนของผม….”
“บนดาวเคราะห์ศูนย์กลางของจักรวรรดิเรา..”
“ในวันนั้น ผมยังเป็นแค่นายร้อยโทห์มเท่านั้น—“
“นายร้อยต๊อกต๋อยธรรมดาผู้ไม่มีอะไรเลย นอกจากตราและตำแหน่างที่ได้มาจากสถาบันของผมบน Raithal”
“และก็เหมือนทุกๆคนที่เข้ามาเกี่ยวข้องในเหตุการณ์นี้ ผมมาที่โครัสซองค์….”
“เพื่อรับปริญญา…“
โทห์มนั่งหงอยอยู่คนเดียว จนกระทั่งเพื่อนนักเรียนของเขาเรียกเขาขึ้นมา
Shens: เฮ้ยโทห์ม!
“…และเข้ารับตำแหน่งในฐานะเจ้าหน้าที่คนใหม่ของจักรวรรดิ”
โทห์มเงยหน้าขึ้นมามอง Shens (ผมดำ) และ Caul (ผมทอง) เพื่อนของเขา เผยให้เราเห็นว่า ใบหน้าซีกซ้ายของเขาเละราวกับเคยประสบอุบัติเหตุร้ายมาก่อน
Shens: โทห์ม! เรากำลังจะลงจอดแล้วนะ..
Shens: แล้วนายมัวแต่มาทำบ้าอะไรอยู่ อ่านหนังสือเนี่ยนะ??
Tohm: ก็แค่อ่านนโยบายรักษาความปลอดภัยของที่นี่น่ะเชนส์ พอดีฉันไม่เคยมาโครัสซองค์มาก่อนเท่านั้นแหละ เลยไม่อยากเผลอไปทำอะไรที่มันขัดกับกฎหมายที่นี่ด้วย
Caul: พูดผิดแล้ว นายไม่เคยไปไหนเลยต่างหาก แต่ไม่ต้องห่วงเลยโทห์มเพื่อนรัก ที่นี่มีกฎข้อเดียวเท่านั้น…อย่าไปยิงใครที่ตำแหน่งสูงกว่านายก็พอ
Caul: และอย่าไปกังวลอะไรน่า หลังจากวันนี้ไป ที่นี่จะกลายเป็นบ้านของนายแล้ว
โครัสซองค์
ไม่กี่เดือนหลังจากกบฏเจไดพยายามล้มล้างและยึดครองสาธารณรัฐ และสุดท้าย สมุหนายกพัลพาทีนก็ต้องประกาศก่อตั้งจักรวรรดิขึ้นมา
(คำใส่ร้ายที่พัลพาทีนหรือดาร์ธซีเดียสโยนให้พวกเจไดในหนัง Episode III หากยังจำกันได้ครับ 🙂 )
“ผมได้เป็นส่วนหนึ่งในนักเรียนมากมายจากทั่วจักรวาลที่ได้มารวมกันในวันนี้”
“นักเรียนนายร้อยนับพัน จาก 6 สถาบันทั่วทั้งกาแล็กซี่…”
“ที่ถูกฝึกให้มีประสิทธิภาพ แข็งแกร่ง รอบคอบ และเหนือสิ่งอื่นใด…จงรักภักดี”
“และไม่มีใครอีกแล้ว ที่มีคุณสมบัติเหล่านี้เพรียบพร้อมไปกว่า Gentis ผู้อำนวยการของเรา”
“แม้กระทั่งในวินาทีนี้ ผมก็ไม่รู้สึกอายเลยที่จะกล่าวออกมาดังๆว่าเขานี่แหละ คือแรงบันดาลใจของผม”
Gentis: นักเรียนทั้งหลาย บัดนี้คงถึงเวลาแล้วที่เราทุกคนจะได้คุยกันอย่างเท่าเทียมกันเสียที
Gentis: พวกท่านทุกคนต่างมาจากสถาบันของเราบน Carida, Corulag,Raithal, Arkanis และที่นี่ Coruscant
“ทุกคนๆที่นี่คงต้องเคยได้ยินวีรกรรมของท่านนายพลเจนทิสในสงครามโคลนส์มาแล้วทั้งนั้น”
“เจนทิส ผู้บัญชาการผู้นำกองทหารโคลนส์แค่ 70 นายเข้าปะทะกับกองกำลัง Burning Ember อันเกรียงไกรของสหพันธ์พาณิชย์และคว้าชัยชนะกลับมาได้”
Gentis: ท่านทั้งหลายจากทั่วทุกมุมของจักรวาล บางคนยากจน บางคนก็ร่ำรวย แต่ทุกๆท่านต่างมารวมกันในวันนี้ด้วยจุดหมายเดียวกัน คือเพื่อมาเป็นเจ้าหน้าที่ เป็นทหาร ผู้ปกป้องจักรวรรดิของเรา
Gentis: และพวกท่านก็ต่างกลัวในสิ่งเดียวกันด้วย คือกลัวว่าตนเองยังไม่พร้อม เพราะพวกท่านทุกคนที่นี่รู้ว่าตนได้รับการฝึกจากสถาบันของเราได้แค่ไม่กี่เดือนเท่านั้น ในขณะที่หลายๆคน รวมถึงผมด้วย ใช้เวลาในการฝึกร่วมปี
“เจนทิส ผู้เข้าช่วยผู้คนกว่าพันล้านคนอพยพจาก Mirak Major ตอนที่สหพันธ์พาณิชย์จุดชนวนภูเขาไฟลูกยักษ์ที่นั่น”
Gentis: แต่ผมขอเลยบอกว่ามันไม่ได้สำคัญเลย
“เจนทิส นายทหารผู้ถูกเหล่าเจไดหักหลัง ความแค้นเข้าครอบงำ โทสะทำให้เขาสามารถสังหารเจไดผู้ชั่วช้าได้ถึงสามคนด้วยตัวเขาเองคนเดียว”
Gentis: พวกท่านไม่จำเป็นจะต้องผ่านการฝึกเป็นพันๆชั่วโมง ไม่ต้องทำอะไรใดๆทั้งสิ้น ในความเป็นจริงแล้ว บททดสอบเพียงอย่างเดียวที่คุณต้องเผชิญคือคำถามง่ายๆสั้นๆเพียงข้อเดียว คือ…
Gentis: ท่านพร้อมที่จะตายเพื่อจักรวรรดิของท่านหรือไม่?
ด้วยความรักและภักดีต่อจักรวรรดิ (บวกกับความอินจัด) โทห์มถึงกับพูดออกมาเบาๆเลยว่า ‘พร้อมครับ’
หลังจากเจนทิสกล่าวเปิดเสร็จ ก็เริ่มพิธีการกันซักที พิธีกรเริ่มกล่าวชื่อทีละคนโดยคนแรกที่โดยขานชื่อก็คือ ลอร์ริต้า โทห์มของเรานั่นเอง
(ดูดีๆจะเห็นว่านอกจากหน้าซีกซ้ายของเขาที่เละแล้ว เขายังไม่มีแขนซ้ายด้วยนะครับ)
Gentis: ยินดีด้วยนะร้อยโท ทีนี้ลองเล่าให้ผมฟังหน่อยสิ ว่า…สภาพร่างกายคุณตอนเนี้ย มันทำหน้าที่เป็นแรงกระตุ้นให้คุณทำงานหนักกว่านักเรียนคนอื่นทั่วไป หรือให้คนอื่นประมาทคุณล่ะ??
Tohm: เอ่อออ น่าจะทั้งคู่นะครับ
Gentis: ดีมาก ใช้ข้อได้เปรียบของคุณข้อนี้ต่อไปนะ พยายามเข้า
“หลังจากเสร็จพิธี ผมวางแผนจะไปพักผ่อนแล้วรองานต่อไป”
“แต่คอลกับเชนส์ก็ลากผมมาฉลองกันซะอย่างงั้น”
Tohm: คอล มันเสียเวลาเปล่านะ ฉันต้องกลับไปทำงายงานเรื่องศึกแห่งจีโอโนซิสต่อ!
(เหตุการณ์จากภาค Episode II นั่นเอง)
Caul: โถ่เอ๊ย ใครๆเขาก็รู้หน่าว่าพวกทหารสาธรณรัฐกับพวกเจไดคว้าชัยชนะไป นายจะเขียนให้ตายยังไงมันก็จบแบบเดิมตลอดแหละน่า เพราะฉะนั้น เราเอาเวลาของเรามา…พบปะสาวๆจะดีกว่ามั้ย
Tohm: นายกับเชนส์ไปเหอะ ฉันคอยอยู่ตรงนี้แหละ
Caul: เฮ้ยอย่าอายไปเลยน่า เดี๋ยวพวกเธอก็มัวแต่สนใจเครื่องแบบเท่ๆของนาย ไม่สนหน้านายหรอก
Shens: หรือไม่พวกเธอก็จะสงสารแล้วก็เอ็นดูนาย ยังไงนายก็ต้องจีบติดซักคนแหละน่า
Tohm: อ่ะๆก็ได้ แต่ฉันจะอยู่แค่อีกชั่วโมงเดียวนะ
Shens: เร็วเข้า รีบเข้าไปคุยก่อนที่พวกนางจะไปเจ๊อะแจ๊ะกับพวกฮัทท์เฮงซวยจาก Corulag นั่นกันเถอะ
Gentis: ร้อยโทโทห์ม!!
Tohm: ท่านผู้อำนวยการ?
Gentis: ดีใจที่ได้เจอคุณที่นี่ ตอนนี้คุณได้รับคำสั่งใหม่แล้ว
Gentis: คุณได้ถูกรับเลือกเข้าทำงานกับ Grand Moff Tarkin ที่กองยานของเรา เขากำลังทำโปรเจ็คลับอะไรกันซักอย่างอยู่ ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าคืออะไร คุณคงรู้สึกเป็นเกียรติมากสินะ
Tohm: ครับท่าน ว่าแต่ผมต้องออกเดินทางเมื่อไหร่?
(ใครคุ้นๆบ้างครับชื่อ Tarkin นี้ เขาก็คือวายร้ายจาก Episode IV นั่นเอง เป็นคนที่ทำงานกับเวเดอร์บน Death Star ส่วนโปรเจ็คลับที่เจนทิสบอกนี้ ผมว่าเดาว่าน่าจะเป็นโปรเจ็คสร้างเดธสตาร์นะครับ)
Gentis: ทาร์คินจะเดินทางมารับคุณเอง คงจะประมาณอาทิตย์นึงได้ แต่ระหว่างนี้ เชนส์และคอลจะมีหน้าที่ดูแลรักษาคุณให้ปลอดภัยจนกว่าทาร์คินจะมารับคุณ รับทราบ?
Shens/Caul: ครับผม!
“เจนทิสได้มอบหมายงานชิ้นแรกสำหรับเชนส์และคอลในฐานะเจ้าหน้าที่แล้ว”
“นอกจากนั้นแล้ว มันยังเป็นงานชิ้นแรกของพวกเขาที่ล้มเหลวด้วย…”
Tohm: ฉันนึกว่าพวกเรากำลังกลับอพาร์ตเมนท์ฉันซะอีก..
Caul: ไม่ใช่ๆ พอดีพวกฉันมีเซอร์ไพร์สอะไรเล็กน้อยๆให้นายน่ะ
Tohm: นี่เราอยู่ไหนเนี่ย?
Shens: ศูนย์รักษาความปลอดภัย ห่างจากวังจักรพรรดิไม่กี่บล็อกเอง
Tohm: นี่มันดูทะแม่งๆนะ แล้วยามหายหัวไปไหนกันหมดเนี่ย
Shens: เราจ่ายพวกนั้นไปนิดหน่อยน่ะ พวกมันคงจะออกไปเที่ยวกันแล้ว
Caul: ซึ่งนั่นคงจะซื้อเวลาให้เรามากพอที่จะได้….
Caul: ลองขับยานพวกนี้ซํกลำนะ
Tohm: นี่พวกนายบ้าไปแล้วหรอ?! นี่นายกำลังจะขโมยยานต้นแบบพวกนี้นะ!
Caul: ขโมยซะที่ไหน ตอนนี้นายเป็นร้อยโทแล้วนะ นายอยากได้อะไรนายก็ต้องได้ทั้งนั้น
Tohm: ฉันไม่สน! ฉันจะไปขับมันได้ไง ฉันยังไม่เคยไปนั่งตรงที่นั่งคนขับด้วยซ้ำ!
Caul: ลอร์ริต้า นายเคยอยากเป็นอะไร ก่อนจะเกิด…อุบัติเหตุครั้งนั้นล่ะ…
Tohm: นักบินน่ะสิ…
(ที่คอลพูดว่าอุบัติเหตุ น่าจะหมายถึงอุบัติเหตุในอดีตที่ทำให้โทห์มแขนขาดกับหน้าเละนะครับ สังเกตจากหน้าโทห์มตอนคอลพูดขึ้นมา เหมือนโดนแทงใจดำมากๆ)
Caul: ใช่ นักบินน่ะสิ ใครๆก็อยากเป็นนักบินทั้งนั้น และฉันยังรู้อีกนะ ว่าคืนนึงตอนเรายังอยู่ที่สถาบัน นายก็แอบเข้าไปเล่นเครื่องจำลองการบินด้วย ฉันมั่นใจว่านายขับไอ้เครื่องนี่ได้แน่
โดนยุกันซะขนาดนี้ โทห์มเลยอดใจไม่ได้ ขึ้นไปนั่งในเครื่องทันที
Tohm: โอเค ฉันพร้อมแล้ว ทุกอย่างดูเรียบร้อยดีนะ
Tohm: สตาร์ทเครื่องได้…
แต่กลับไม่มีอะไรเกิดขึ้น?!
Tohm: ไม่มีอะไรเกิดขึ้นนี่ เครื่องยนต์ยังออฟไลน์อยู่เลย พวกนายแน่ใจนะว่าเครื่องบินต้นแบบลำนี้มันบินได้?
Caul: ฉันขอโทษนะโทห์ม แต่เราไม่มีทางอื่นแล้วที่จะกันนายออกจากปัญหาในคืนนี้ได้
Tohm: นี่นายพูดเรื่องบ้าอะไรของนายเนี่ย? แล้วทำไมฝาเปิดเฮงซวยนี่มันเปิดไม่ออกวะ?!
Caul: เชนส์พึ่งจะแฮ็กเข้ายานที่นายนั่งอยู่ แล้วก็ล็อกฝาเปิดของมันไว้
Caul: แต่มั่นใจได้ ผลของมันอยู่ไม่ถาวรหรอก ล็อกจะหลุดแล้วนายก็จะออกมาได้ตอนเช้า แต่กว่าจะถึงตอนนั้น ปัญหาของเราก็คงจะจบไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
Shens: มาเถอะคอล เดี๋ยวเราจะสายเอานะ
Tohm: คอล! อย่าทิ้งฉันไว้ที่นี่!
Tohm: คอล! ได้โปรด! เดี๋ยวฉันก็โดนลงโทษหรอก!
“แล้วคอลกับเชนส์ก็เดินจากไป ทิ้งผมไว้ตามลำพัง แต่มันคงเป็นแค่มุขตลกเท่านั้น เป็นการแกล้งผมเล่นเฉยๆ”
“แต่ผมก็ต้องหนีออกไปให้ได้ จะให้ทหารมาพบผมไม่ได้ ประวัติของผมได้เสียหมดแน่”
“แต่คอลพูดถูกอยู่อย่างนึง ผมผ่านการใช้เครื่องจำลองการบินจากที่สถาบันมาเป็นร้อยๆรอบแล้ว”
“และนักเรียนนายร้อยทุกคนต้องรู้จักปุ่มดีดตัวเป็นอย่างแรกเสมอเมื่อขึ้นเครื่อง”
“แต่ต่อให้เรารู้ว่ามันอยู่ไหน การใช้ปุ่มดีดตัวในเครื่องบินต้นแบบก็เป็นอันตรายมาก”
“หากระบบดีดตัวไม่ระเบิดและเผาคุณเป็นจุณ ฝาเปิดก็อาจจะไม่ทำงาน เก้าอี้ของคุณที่ดีดออกก็จะกระแทกกับฝา บดขยี้กระดูกของคุณเป็นผุยผงในพริบตา”
แต่โทห์มไม่สนอะไรอีกแล้ว เกียรติและประวัติมาก่อนเสมอ เขาจึงเอื้อมมือไปหาปุ่มดีดตัวและ….
ฟิ้วววววววววว
โทห์มพุ่งทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้าของโครัสซองค์!
“แทนที่ผมจะโฟกัสอยู่กับการลงจอด กลับมีบางอย่างดึงความสนใจของผม”
“เพราะระเบิดอันรุนแรงนั่น ซึ่งภายหลังผมถึงมาพบว่าที่นั่นก็คือคลับที่ผมไปกับเชนส์และคอลมานี่เอง”
“แล้วก็ตามมาด้วยการระเบิดที่กองบัญชาการสตอร์มทรูเปอร์ หอส่งสัญญาณ แล้วก็โกดังเสบียง”
“กว่าผมจะตกถึงพื้น สถานที่สำคัญๆของจักรวรรดิถึง 72 จุดก็ถูกระเบิดทำลายสิ้น”
“โครัสซองค์กำลังลุกเป็นไฟ”
“ระบบเก้าอี้ช่วยชีวิตทำงานดีเยี่ยมอย่างปาฏิหารย์ ผมตกถึงพื้นอย่างปลอดภัย”
“แต่มันดันพาผมมาตกอยู่กลางสมรภูมิ”
“ทหารจำนวนมากถูกฆ่าตายด้วยแรงระเบิด และจำนวนนั้นก็เพิ่มขึ้นไปอีกเพราะการปะทะกับกองกำลังปริศนาหลังจากนั้น”
“ผมจึงเข้าไปสมทบกับกองทหารสตอร์มทรูเปอร์ทีใกล้ที่สุด”
Stormtrooper: มาหลบเร็วไอ้โง่เอ๊ย!
Stormtrooper: เรากำลังจะถูกฆ่าตายกันหมด! เจ้าหน้าที่คนอื่นๆหายไปไหน? กำลังเสริมอยู่ไหน?!
Tohm: นั่นไง…
“ที่สถาบันของเรา ไม่มีใครไม่เคยได้ยินเรื่องเล่าเกี่ยวกับ Darth Vader”
“นักเรียนทุกคนต่างหวาดกลัวเพชรฆาตของจักรพรรดิคนนี้ คนอื่นๆเรียกเขาว่า จอมเวทย์ พวกนั้นเล่าว่าเขาฆ่าเจ้าหน้าที่และทหารจักรวรรดิเองเพื่อความสนุกของตนเอง”
“แต่เมื่อลอร์ดเวเดอร์เข้ามาช่วยเราในสนามรบ นั่นทำให้ผมได้รู้การรับใช้ท่านได้มอบของสองสิ่งให้กับเรา”
“ความหวาดกลัว และ ความเคารพยำเกรง ยังไงล่ะ”
???: ถอย! ถอย!
“การมาของลอร์ดเวเดอร์พลิกสถานการณ์จากหน้ามือเป็นหลังมือ ฝ่ายของเราเริ่มขับไล่ศัตรู…..”
“และขึ้นเป็นฝ่ายได้เปรียบ”
Tohm: เราต้องช่วยเขา!
Tohm: ส่งปืนมากระบอกนึง กัปตัน!
“ผมไม่รู้เลยว่าใครอยู่เบื้องหลังการโจมตี ทั้งที่ความจริงมันลอยอยู่ตรงหน้าผมตั้งแต่แรกแล้ว”
???: ช่วยฉันด้วย..
“แต่ผมกลับถูกระเบิดของพวกมันเบี่ยงเบนความสนใจ ระเบิด อาวุธของพวกขี้ขลาด”
“เพื่อนเป็นหลายอย่างสำหรับผม แต่ผมไม่เคยคิดว่าพวกเขาจะเป็นพวกขี้ขลาดมาก่อน”
โทห์มเอื้อมมืออกไปถอดหน้ากากของศัตรูปริศนา และพบว่าความจริงแล้วมันคือ…
Tohm: เชนส์!!
Shens: โทห์ม…ถ้านายภักดีต่อท่านเจนทิสจริงๆ… นายต้องช่วยพวกเรา….
Shens: สังหารจักรพรรดินะ…
ตอนหน้า: The Emporor Fallen!!
Pingback: Star Wars: Darth Vader and the Ghost Prison #1 | COMICS66 – Thailand Comics Reader Blog
Pingback: 6 ตัวละครจาก Star Wars ที่สมควรจะมีภาคแยกเป็นของตัวเองเสียที | BaaMzS's Blog: My blog, my world.